Als fractie van SGP-ChristenUnie Hoogheemraadschap Schieland en de Krimpenerwaard hebben we een aantal standpunten geformuleerd voor het Waterbeheerprogramma 2022-2027 wat eind 2021 klaar moet zijn.

Het maken van een Waterbeheerprogramma is een wettelijke verplichting. Een belangrijk principe daarbij is de gebiedseigen identiteit. Daarbij gaat het onder andere over de fysieke kenmerken van het gebied en de van belang zijnde ruimtelijke ontwikkelingen, de klimaatverandering, de bodemdaling en de energietransitie.
Uitgangspunt zijn voor ons uiteraard de kerntaken van het hoogheemraadschap, samengevat in “droge voeten en schoon water”.

Het gebied, waarvoor het hoogheemraadschap verantwoordelijk is, bestaat uit de Krimpenerwaard en uit Schieland. De Krimpenerwaard is vooral agrarisch georiënteerd, terwijl Schieland zich kenmerkt door stedelijk gebied, landelijk gebied en glastuinbouw.
In het gebied mag één ding duidelijk zijn en dat is de zorg voor de waterveiligheid. Als de dijken niet in orde zijn bestaat het risico van overstromen. De dijken moeten sterk en hoog genoeg zijn, maar hoe doe je dat met een dalende bodem en een stijgende zeespiegel?
Daarnaast is er de uitdaging van een goed functionerend watersysteembeheer. De huidige situatie is dat overtollig zoet water zo snel mogelijk wordt afgevoerd, terwijl in droge perioden een tekort aan zoet water bestaat. Zou het dan niet veel logischer zijn om dat overtollige water op de een of andere manier vast te houden? De fractie van SGP-ChristenUnie ondersteunt de initiatieven om water vast te houden en het onderzoek naar de mogelijkheden.

De fractie van SGP-ChristenUnie erkent de druk van de vele functies die er op het gebied van Schieland en de Krimpenerwaard wordt uitgeoefend. De vraag, die daarbij gesteld moet worden, is een lastige. Wat kan het gebied nog aan betreffende bebouwing, bedrijvigheid en inwoners?
Komt het er niet op neer dat als de ene functie meer prioriteit krijgt dit automatisch ten koste gaat van een andere?
Het is te vergelijken met bijvoorbeeld een winkel met beperkte ruimte. Komen er nieuwe producten, die een plekje moeten hebben, dan gaat dat ten koste van een ander product. De eerste impuls is dat de producten dichter op elkaar gezet worden, maar als de ruimte op is, komt de vraag welk product gaat sneuvelen.
Erkennen dat deze vraag speelt betekent nogal wat. Als fractie van SGP-ChristenUnie willen we dat dit onderwerp wel op de agenda van de komende zes jaar komt. Concreet zal dat betekenen dat er “nee” verkocht kan gaan worden.

Wat ook een onderwerp is, en dat hangt samen met het vorige, is hoe we er met elkaar voor gaan zorgen dat het natuurlijk evenwicht zo goed mogelijk hersteld en vervolgens vastgehouden kan worden. Daarbij zal er ongetwijfeld spanning tussen de verschillende functies ontstaan wat misschien wel sanering tot gevolg kan hebben.
Met elkaar moeten we het hebben over begrippen als duurzaamheid, maar ook over de consequenties daarvan. Erkennen dat niet alles mogelijk is, is ook een vorm van duurzaamheid (binnen de fractie van SGP-ChristenUnie wordt dat veelal ook ingebed in de taak van rentmeesterschap).

De kwaliteit van het oppervlaktewater, de kwaliteit van het zuiveren van afvalwater en de kwaliteit van leven horen bij elkaar. De fractie van SGP-ChristenUnie wil dan ook dat niet natuurlijke gewasbeschermingsmiddelen niet in het oppervlaktewater terecht komen, maar ook dat er werk gemaakt wordt van zo min mogelijk troep in het riool. Extra aandacht daarvoor door bijvoorbeeld een soort van statiegeld op medicijnen kan helpen om mensen bewust te maken dat troep niet alleen extra kosten met zich meebrengt, maar dat ook de natuurlijke omgeving daarmee verkeerd beïnvloed wordt. Er moet ingezet worden op het terugwinnen van stoffen en die vervolgens hergebruiken.

Het Waterbeheerprogramma is nog niet af. Als u mee wilt spreken via de fractie van SGP-ChristenUnie, laat het dan even weten.